En als ik zondag in de kerkbank zit, dan kijk ik door het hoge raam naar buiten. De zon speelt door de kleine groene ruiten en tovert takken op de muren, zwart op wit. De dominee spit in Uw rijke grond, en werpt het goud met schoppen vol naar boven. Het vuur, dat in de harten steeds wil doven, steekt hij weer met zijn woorden aan, als met een lont. En aan het eind, als wij verwachtend staan, stromen Uw zegeningen door zijn handen. Uw aangezicht verheft zich langs de wanden en vrede breekt in onze harten juichend baan. Strek nu Uw vaderarmen naar ons uit, wil heel ons leven voor ons blijven zorgen, van iedere maandag tot aan iedere zondagmorgen. Tot Gij voor eeuwig Heer, ons in Uw armen sluit.
hey people look in the archives for the complete date of my poems of my chronological date of poems if you want me to upload a poem of you on my site email me at hetchristuskind@gmail.com thanks have fun everybody is free to use my poems for anything for private purpose only