Vannacht kwam ik mijn ouders tegen, twee bleke schimmen die naar elkaar toe negen in het witte licht van een lantaarn. Aan hun geluk te zien kon ik nog niet geboren zijn. Ze waren jong en heel verliefd. Een groot verdriet bedroefde mij omdat ik wist hoe het zou verder gaan. Zij schaterde om iets dat hij haar toegefluisterd had. Hij lachte hard zoals hij nog vaak doet. We wisselden een beleefde groet en daarna scheidden zich weer onze wegen. 'Wacht maar', riep ik hen na, wij komen elkaar nog wel eens tegen. Gearmd gingen ze zwijgend om een hoek.
hey people look in the archives for the complete date of my poems of my chronological date of poems if you want me to upload a poem of you on my site email me at hetchristuskind@gmail.com thanks have fun everybody is free to use my poems for anything for private purpose only