one-ticket-to-heaven

de zee kent enkel eb en vloed. een rivier houdt nie van geklots, gaat immer recht door zee en nooit terug. misschien dat jij daarom ergens woont waar rivieren samenkomen. we bleven die nacht samen. ongekend moe waren we, melig en dronken, bleven maar naar briljante enrique luisteren. nooit geweten dat je dan toch nog dorstig.... de tijd ging zo snel dat we niet konden slapen. in de tram keken alle ochtend reizigers me aan: nooit geweten dat je kan stralen van geluk.

Geen groter geluk dan de angstdroom achter de rug horen naast je de zachte adem van wie je houdt verbouwt de nacht tot dat verrre huis waar eens met ontstoken lichten op je werd gewacht

het zoet geluk, dat in mij is geeft zulk een vreemd geluid! het lijkt wel, of mijn droefenis, zoodra mijn vreugd zicht uit, alsof een teere treurigheid die zelf geen woorden heeft, het zachte zingen begeleidt, der vreugd, die in mij leeft. de vreugd, die mij tot zingen drong, klinkt nu zoo bang en droef, dat ik mijjn woorden op mijn tong als pure droefheid proef. als smart, maar smart, die zoeter smaakt dan zuivere blijdschap doet, en mij zoo dwass gelukkig maakt....... dat ik haast schreien moet.

ik schrijf omdat ik wil schrijven dat ik gelukkig ben op een dag zal het zover zijn en zal ik schrijven: met mijn tong tussen het puntje van mijn tanden, en met rode oren en rode wangen: ik ben Gelukkig als ik daana ooit nog twijfel en meen dat ik verdrietig ben of de wanhoop nabij of zelf redeloos verloren kan ik altijd opzoeken wat ik werkelijk ben GELUKKIG

wat ik voor je voel blijft een raadsel het blijft een raar gevoel ik hoop je zo te overtuigen door te zeggen wat ik bedoel je bent wel bijzonder en je hebt wel een plekje in mijn hart maar wat ik voor je voel blijft een raadsel ik kan het niet zeggen, ook al wacht je vol smart je betekent veel voor me en ik hou van jou maar hoe ik het voel blijft een raadsel weet dat ik je alles toevertrouw geef me alsje blieft nog wat tijd zodat ik kan ontdekken wat ik voel dat het raadsel wordt opgelost en jij snapt wat ik bedoel -xxx-

God, laat mij toch opnieuw ervaren dat er genade os en kracht om continu uw spoor te volgen, al is het middenin de nacht. ik hoef niet in paniek te raken al ik het juiste inzicht mis op uw bedoelingen met mijn leven omdat de weg zo duister is. ik zal dan biddend moeten wachten op het moment dat toch uw licht mijn menselijk denken zal doorbreken, zodat ik mij weer doelgericht op uw beleid kan concentreren dat stap voor stap mijn weg bepaalt. want dan alleen ben ik verzekerd dat mijn geloof in uw Heer de eindstreep haalt